رفیع‌پور: تدبیر امام حسن(ع) خون مسلمین را حفظ کرد
تاریخ انتشار: ۳ مهر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۰۸۰۸۹۳
به گزارش خبرنگار حوزه اندیشه خبرگزاری فارس، در تاریخ اسلام و بالاخص تاریخ تشیع، یکی از مهمترین موضوعات و بحث‌برانگیز‌ترین وقایع، ماجرای صلح حضرت امام حسن (علیه‌السلام) با معاویه و اثرات این اتفاق است. در این راستا با حجت‌الاسلام سیدمحمد مهدی رفیع‌پور تهرانی، استاد حوزه علمیه هم صحبت شدیم و او نکاتی را در مورد علل وقوع صلح بیان کرد که در ادامه می‌خوانید.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
حسن و حسین (علیهماسلام) دو امامند؛ چه قیام کنند و چه قیام نکنند
حجت‌الاسلام رفیعی در ابتدا گفت: قبل از هر چیز لازم است با استناد به حدیثی از رسول‌الله (صلی‌الله علیه و آله و سلم) نکته‌ای را عرض کنم. ایشان در زمان کودکی امام حسین و امام حسین (سلام‌الله علیهما) می‌فرمایند:«الحَسَنُ و الحُسَینُ إمامانِ قاما أو قَعَدا؛ یعنی حسن و حسین دو امامند؛ چه قیام کنند و چه قیام نکنند. این حدیث به خوبی بیانگر این است که در تفکر اصیل اسلامی شرط امامت بر خلاف زیدیان، لزوم قیام و مبارزه مسلحانه نیست. بر خلاف شیعیان امامی زیدیان چنین می‌انگارند که «امام» باید قیام‌کننده و مبارز مسلح باشد.
جامعه خسته و ملول از جهاد
وی افزود: در مورد صلح امام حسن مجتبی (علیه‌السلام) ما باید به یک سلسله امور و مسائل توجه کنیم. اولاً از لحاظ جبهه داخلی مردم توان و قدرت جنگیدن نداشتند، جنگ‌های جمل، صفین و نهروان که در زمان حضرت امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) رخ داده بود، مردم را خسته کرده بود و آنها رغبت به ادامه جنگ با معاویه را برای بار دوم نداشتند. وقتی امام حسن (علیه‌السلام) فراخوان جنگ به مردم داد با استقبال نه‌چندان گرمی از سوی مردم مواجه شد که حاکی از این است که اجتماع آن زمان حوصله جنگیدن نداشتند.
تهدید روم شرقی
استاد حوزه علمیه بیان کرد: دومین نکته در این باره، تهدید خارجی‌ای بود که جامعه اسلامی را تهدید می‌کرد. امپراتوری روم شرقی درصدد این بود که اگر شرایط جهان اسلامی شکننده شد یا جنگ داخلی رخ داد با حمله‌ای بساط خلافت و دین اسلام را جمع کند و این موجب می‌شد تا ضربه به شدت سهمگینی به اسلام و مسلمین وارد بیاید.
صلحی که خون مسلمین را حفظ کرد
رفیعی گفت: مرحوم شیخ مفید (رحمة‌الله علیه) در اوایل کتاب «الارشاد فی معرفة حجج‌الله علی‌العباد» به خوبی فضای آن زمان را ترسیم کرده است؛ شرایطی که امام یقین کرده که حضورش در جنگ با تنها گذاشتنش از سوی مردم همراه خواهد بود و تنها عده‌ای از خواص خود و پدرشان ایشان را یاری خواهند کرد. در چنین وضعیتی بود که امام برای حفظ جان مسلمین و کیان جامعه اسلامی هم که شده تصمیم به صلح گرفتند. صلح، زمینه‌ای را فراهم می‌کرد که در آن بتوان معارف اسلام و اهل‌بیت را نشر و گسترش داد تا مردم با حقایق آشنا بشوند.
صلح در اسلام، اولویت دارد
وی افزود: اساساً در اسلام آن‌چه که اصل و قاعده قلمداد می‌شود، صلح است و جنگ موکول به استثنای شرایط می‌شود. یعنی در اسلام، دست امام جامعه باز است تا با سنجش وضعیت و شرایط تصمیم به صلح بگیرد یا اینکه دست بر شمشیر ببرد و بجنگد و خوشبختانه در این زمینه آثار خوبی به رشته تحریر درآمدند که با تحلیل وضعیت آن زمان شرایط امام حسن را بازگویی کردند. بنابراین، این سخن که صلح امام حسن (علیه‌السلام) انفعال بوده است، تحلیل غلطی است؛ چه بسا تصمیم به صلح سختی و فشار بیشتری نسبت به جنگ داشته باشد و کسی که این تصمیم را می‌گیرد از شجاعت بیشتری برخوردار باشد تا آنکه دست بر شمشیر می‌برد و جهاد می‌کند.
پایان پیام/
منبع: فارس
کلیدواژه: امام حسن صلح امام حسن علیه السلام امام حسن چه قیام
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.farsnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فارس» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۰۸۰۸۹۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
انتشار کتاب امام هشتم (ع) و بازی بزرگ عباسیان
به گزارش خبرگزاری صداوسیما، مرکز خراسان رضوی، این کتاب نوشته محمدحسن زورق و با موضوع تاریخ و سیره معصومین و سرگذشت‌نامه‌هاست که از زاویه جدیدی زندگی امام رضا (ع)رابررسی کرده است.
این اثر در ۴ فصل موضوعاتی همچون «دومین بازی بزرگ در تاریخ اسلام»، «نهاد امامت، عباسیان و امام هشتم (ع)»، «امام هشتم (ع) پایائی و پویایی انقلاب جهانی اسلامی» و «خیانت‌های عباسیان»را واکاوی می کند.
در باره حضرت رضا (ع) آثار گران سنگی به زبان‌های مختلف از جمله زبان فارسی منتشر شده ولی کتاب حاضر از منظر نسبتاً تازه‌ای به زندگانی امام هشتم (ع) پرداخته و این نگاه آن را با سایر آثار متفاوت کرده است.
تبیین تاثیرپذیری عباسیان از مشی سیاسی و اجتماعی امویان، تبیین سنت و سیره امامان اسلام به ویژه امام هشتم (ع)، در مقابل پادشاهان عباسی، تبیین دوران پادشاهی عباسیان و تقسیم آن به دو دوره استفاده از قدرت نرم و دوره استفاده از قدرت سخت در مقابل امامان اسلام، تجزیه و تحلیل گزینه‌های گوناگونی که در مقابل امام هشتم (ع) با توجه به خواست‌های مامون قرار داشت در پیشرفت آرمان انقلاب جهانی اسلام در تاریخ، از جمله این تفاوت‌هااست.
کتاب «امام هشتم (ع) و بازی بزرگ عباسیان» به زندگی سیاسی امام رضا (ع) که حلقه بسیار مهمی در زنجیزه تاریخ تحولات جهان اسلام است به صورت فرایندی نگاه کرده است و گره‌های ناگشوده آن را در حد وسع خود گشوده است.
نویسنده این کتاب که مشتاق کاوش در دنیای پیچیده تاریخ از زمان بعثت پیامبران تا امروز است و در تمام آثاری که در خصوص تحلیل اسلام نوشته این نگاه وجود داشته، در بخشی از مقدمه این اثر آورده است: مهمترین گره این است که چرا مامون به ظاهر خواهان تفویض خلافت خود به امام شده بود؟ او که برای رسیدن به قدرت مطلق، برادرکشی کرد چرا می‌خواست از قدرت خود در برابر امام بگذرد؟ آیا عاشق امام شده بود یا دیوانه شده بود؟ و یا از سلطنت توبه کرده بود؟ پاسخ این سوالات خیر است، در واقع او نه عاشق، نه دیوانه و نه تواب بود.
این اثر در شمارگان یک هزار نسخه و در قطع وزیری تهیه و تدوین شده و در اختیار علاقمندان قرار گرفته است.
شلیک ضدهوایی از پادگان ابوذر مربوط به رزمایش پدافندی است